Zes jaar geleden was ik een dagje in Antwerpen. Beetje winkelen, beetje sightseeing. Deze dag heeft dus echt indruk op me gemaakt en ik herinner me nog veel details. Wat ik aan had bijvoorbeeld en dat ik een pumpkin spice chai tea latte had van Starbucks, die net zo groot was als mijn hoofd.

De tijd vliegt voorbij als je het naar je zin hebt. Het is alweer 3 maanden geleden dat ik de sleutels van mijn nieuwe huisje in ontvangst nam en ik geniet er nog iedere dag van. Letterlijk, want we werken natuurlijk nog steeds vanuit huis.

Toch is er wel iets veranderd sinds afgelopen zondag. Ik hoor vreemde geluiden, krassende nagels, en er zijn warmte verschillen in huis..

De laatste keer dat ik ziek was is alweer 6 jaar geleden. Dus je zou denken: die is een keer aan de beurt.

Toen Corona het hoekje om kwam kijken een paar maanden geleden, zei ik grappend: zal je zien dat ik het krijg, want ik ben nooit ziek. En ja, ik had gelijk.

Op een gegeven moment moest ik er ook aan gaan geloven. Want als introvert stap je niet zo snel op iemand af in de kroeg. Sterker nog, daar kwam ik toch al nooit. En nee, ik wilde niet voor altijd vrijgezel blijven.

Heb jij ooit een rozijntje in je handen gehad en gedacht: deze rozijn ga ik eens even flink bestuderen, hoe is de kleur, hoe ziet het eruit, hoe ruikt het? Of zelfs: wat gebeurt er als ik dit in mijn mond stop en er in bijt? Nee? Ik ook niet, tot een week geleden.

Een rozijntje bestuderen: de eerste opdracht van de mindfulnesscursus waar ik mee ben begonnen.

De laatste tijd ben ik nogal een lefgozer. Ik doe dingen waarvan ik dacht dat ik het nooit zou doen en het geeft mijn zelfvertrouwen een flinke boost!

In “Wazig” heb je kunnen lezen dat ik iets heb gedaan, waarmee ik volledig uit mijn comfort zone ben gegaan. En raad eens? Ik leef nog!